ارتودنسی یکی از شاخه‌های تخصصی دندانپزشکی است که به تنظیم و تراز کردن دندان‌ها و فک‌ها می‌پردازد. هدف اصلی ارتودنسی بهبود عملکرد دهان، اصلاح ناهنجاری‌های فکی و دندانی، و افزایش زیبایی لبخند است. با پیشرفت تکنولوژی و روش‌های دندانپزشکی، امروزه انواع مختلفی از ارتودنسی وجود دارد که هر کدام دارای ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود هستند. در این مقاله از مجله دندانپزشکی ارتودنتیست، به بررسی انواع مختلف ارتودنسی می‌پردازیم.
1. ارتودنسی ثابت
ارتودنسی ثابت یکی از قدیمی‌ترین و پرکاربردترین روش‌های ارتودنسی است که شامل براکت‌ها و سیم‌های فلزی یا سرامیکی می‌شود. این براکت‌ها به صورت دائمی روی دندان‌ها چسبانده می‌شوند و با اعمال نیرو به تدریج دندان‌ها را به موقعیت مناسب خود هدایت می‌کنند.
سایر مقالات : بررسی ارتودنسی پس از ایمپلنت
2. ارتودنسی متحرک
ارتودنسی متحرک شامل انواع دستگاه‌هایی است که می‌توان آن‌ها را از دهان خارج کرد. یکی از معروف‌ترین انواع ارتودنسی متحرک، «الاینرهای شفاف» یا همان «اینویزیلاین» است.
3. ارتودنسی لینگوال
ارتودنسی لینگوال یا «پشت دندانی» نوعی از ارتودنسی ثابت است که در آن براکت‌ها به جای سطح جلویی، به پشت دندان‌ها چسبانده می‌شوند.
سایر مقالات : 11 تا از سوالات متداول ارتودنسی
4. ارتودنسی فانکشنال
ارتودنسی فانکشنال برای اصلاح ناهنجاری‌های فکی و دندانی کودکان و نوجوانان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع ارتودنسی بیشتر در سنین رشد و قبل از بلوغ توصیه می‌شود و شامل دستگاه‌هایی است که علاوه بر دندان‌ها، بر روی فک نیز تاثیر می‌گذارند.
انتخاب نوع مناسب ارتودنسی بستگی به نوع مشکل دندانی، سن بیمار، و اولویت‌های زیبایی و راحتی دارد. مشاوره با یک دندانپزشک متخصص می‌تواند به انتخاب بهترین روش ارتودنسی کمک کند و اطمینان حاصل شود که بیمار به نتایج دلخواه خود دست پیدا کند. هر یک از این روش‌ها مزایا و معایب خود را دارند، بنابراین آگاهی از آن‌ها می‌تواند به تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر کمک کند.
سایر مقالات : روکش دندان چیست؟
- ۰۳/۰۶/۱۰