اهمیت و ضرورت ارتودنسی کودکان

ارتودنسی کودکان یکی از مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه و درمانی در حوزه دندانپزشکی است. این روش به تنظیم و اصلاح ناهنجاری‌های فکی و دندانی در کودکان کمک می‌کند و باعث می‌شود تا آنها در دوران بلوغ و بزرگسالی دچار مشکلات پیچیده‌تر نشوند. دوران کودکی به دلیل رشد سریع دندان‌ها و فک‌ها بهترین زمان برای انجام ارتودنسی است و می‌تواند نتایج مؤثرتری به همراه داشته باشد.

سایر مقالات : بررسی پستانک ارتودنسی

اهمیت تشخیص زودهنگام

یکی از مهم‌ترین دلایل موفقیت درمان‌های ارتودنسی در کودکان، تشخیص زودهنگام مشکلات است. معمولاً توصیه می‌شود که کودکان در سنین ۷ تا ۱۰ سالگی توسط دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی معاینه شوند. در این بازه سنی، دندان‌های شیری در حال افتادن و دندان‌های دائمی در حال رویش هستند. به این ترتیب، ناهنجاری‌های فکی و دندانی به‌راحتی قابل شناسایی هستند و درمان زودهنگام می‌تواند به جلوگیری از مشکلات بزرگتر در آینده کمک کند.

نشانه‌های نیاز به ارتودنسی در کودکان

برخی نشانه‌ها و علائم که می‌تواند نشان‌دهنده نیاز کودک به ارتودنسی باشد، عبارتند از:

شلوغی و به هم فشردگی دندان‌ها: دندان‌های کودک به دلیل کمبود فضای کافی در فک ممکن است به هم فشار آورده شوند.

فاصله زیاد بین دندان‌ها: این مسئله می‌تواند ناشی از افتادن زودرس دندان‌های شیری یا مشکلات فکی باشد.

سایر مقالات : علت بیماری لثه

عدم تراز دندان‌ها: کودک ممکن است در هنگام جویدن، دندان‌های بالا و پایین به‌درستی روی هم قرار نگیرند.

سایر مشکلات فکی: مانند جلو یا عقب بودن فک بالا یا پایین که در نهایت باعث عدم تقارن صورت و مشکلات عملکردی می‌شود.

انواع درمان‌های ارتودنسی در کودکان

بسته به نوع مشکل و شدت آن، متخصص ارتودنسی ممکن است از روش‌های مختلفی برای درمان کودکان استفاده کند:

بریس‌های متحرک: این نوع بریس‌ها به‌راحتی قابل برداشتن و تمیز کردن هستند و برای تصحیح مشکلات خفیف تا متوسط به کار می‌روند.

بریس‌های ثابت: معمولاً برای مشکلات پیچیده‌تر استفاده می‌شوند و نیازمند مراقبت‌های دقیق‌تری هستند.

سایر مقالات : بررسی سوالات متداول ارتودنسی

پلاک‌های نگهدارنده (ریتینر): پس از اتمام دوره درمان با بریس‌ها، ممکن است از پلاک‌های نگهدارنده برای حفظ نتیجه استفاده شود تا دندان‌ها دوباره جابجا نشوند.

هدگیر (Headgear): این دستگاه‌ها به تنظیم رشد فک کمک می‌کنند و معمولاً در مواردی که فک بالا یا پایین جلوتر یا عقب‌تر از حالت طبیعی قرار دارد، تجویز می‌شوند.

منبع : مجله دندانپزشکی ارتودنتیست