لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی یا جراحی به کمک دوربین، یک روش نوین و کم‌تهاجمی است که به جراحان این امکان را می‌دهد تا بدون نیاز به ایجاد برش‌های بزرگ، به ارزیابی و درمان اندام‌های داخلی بپردازند. این روش شامل وارد کردن یک لاپاراسکوپ (دوربینی کوچک و مجهز به نور) از طریق برش‌های کوچک روی پوست به داخل شکم یا لگن است. تصاویر به‌دست‌آمده از دوربین به یک مانیتور منتقل می‌شود و جراح می‌تواند با دیدن تصاویر با دقت بالا، جراحی را انجام دهد.

 

لاپاراسکوپی برای بسیاری از جراحی‌های شکم و لگن مانند برداشتن کیسه صفرا، جراحی آپاندیس، برداشتن کیست‌های تخمدان، درمان اندومتریوز و حتی برخی جراحی‌های سرطان کاربرد دارد. این روش به دلیل کاهش میزان درد پس از عمل، دوره نقاهت کوتاه‌تر، خونریزی کمتر و کاهش خطر عفونت، نسبت به جراحی‌های باز سنتی ترجیح داده می‌شود.

 

با این حال، این روش نیازمند تجهیزات خاص و آموزش‌های تخصصی است و در برخی موارد ممکن است به جراحی باز تبدیل شود. به عنوان مثال، اگر وضعیت بیمار پیچیده باشد یا جراح نتواند به‌خوبی به ناحیه مورد نظر دسترسی پیدا کند، ممکن است نیاز به ایجاد برش‌های بزرگ‌تر و انجام جراحی باز باشد. در کل، لاپاراسکوپی یک پیشرفت مهم در علم جراحی است که به بهبود تجربه و نتیجه‌ی بیماران کمک می‌کند.