انواع دندان اضافی

دندان‌های اضافی می‌توانند از نظر شکل، موقعیت و نحوه رویش متفاوت باشند:

سایر مقالات : بررسی علل فک نامتقارن

مزودنس: رایج‌ترین نوع دندان اضافی که معمولاً بین دو دندان پیشین مرکزی فک بالا رشد می‌کند. این دندان‌ها معمولاً کوچک و مخروطی شکل هستند.

پارامولار: این نوع دندان اضافی در ناحیه آسیاب‌ها رشد می‌کند و معمولاً در فک پایین دیده می‌شود.

دیستومولار: این دندان‌ها در پشت دندان‌های عقل (مولار سوم) رشد می‌کنند.

دندان‌های اضافی نابجا: در برخی موارد، دندان‌های اضافی در نقاط غیرمعمولی مانند سینوس‌ها یا حتی در سقف دهان دیده می‌شوند.

سایر مقالات : درمان دندان اضافه با ارتودنسی

عوارض دندان اضافی

وجود دندان‌های اضافی می‌تواند مشکلات متعددی را به همراه داشته باشد. از جمله:

تراکم و نامرتبی دندان‌ها: دندان‌های اضافی ممکن است موجب تراکم بیش از حد دندان‌ها و نامرتبی فک شوند.

عدم توانایی در رویش دندان‌های اصلی: دندان‌های اضافی می‌توانند مانع رویش دندان‌های دائمی شوند یا آنها را به سمتی غیرعادی هدایت کنند.

کیست‌ها و عفونت‌ها: دندان‌های اضافی می‌توانند باعث تشکیل کیست‌های دندانی شوند که در صورت عدم درمان ممکن است منجر به عفونت شوند.

تشخیص

تشخیص دندان اضافی اغلب با استفاده از رادیوگرافی دندان یا تصویربرداری پانورامیک انجام می‌شود. در برخی موارد، دندان‌های اضافی ممکن است به صورت کلینیکی (با چشم) قابل مشاهده باشند، اما در بسیاری از موارد این دندان‌ها زیر لثه مخفی شده‌اند و فقط از طریق تصاویر رادیولوژی تشخیص داده می‌شوند.

سایر مقالات : بررسی تأثیر ارتودنسی بر آواز خواندن

درمان

روش‌های درمانی برای دندان‌های اضافی بسته به موقعیت و تاثیر آنها بر سلامت دهان و دندان، متفاوت است:

کشیدن دندان اضافی: اگر دندان‌های اضافی باعث بروز مشکلاتی مانند تراکم دندان‌ها، ایجاد کیست یا آسیب به دندان‌های مجاور شوند، توصیه به کشیدن آنها می‌شود.

ارتودنسی: در برخی موارد، پس از کشیدن دندان‌های اضافی ممکن است نیاز به اصلاح وضعیت دندان‌ها با استفاده از ارتودنسی باشد.

جراحی: در موارد نادر که دندان‌های اضافی در نقاط نامعمول مانند سینوس‌ها یا فک بالا رشد کرده‌اند، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن آنها باشد.

با مجله دندانپزشکی ارتودنتیست همراه باشید.